صحنه‌ای در «فریادها قبل از سکوت»، مستند وحشتناکی در مورد تجاوز و مثله کردن زنان اسرائیلی در 7 اکتبر وجود دارد که نمی‌توانم آن را از ذهنم بیرون کنم. این مصاحبه ای است که توسط شریل سندبرگ، مدیر اجرایی سابق فیس بوک، مجری این مستند، با آیلت لوی ساچار، مادر ناامه لوی 19 ساله، که ربوده شدن او صبح آن روز توسط حماس فیلمبرداری شد، انجام شده است. دیدن شلوار پیژامه ای که پشتش غرق در خون بود، یکی از اولین نشانه هایی بود که نشان می داد خشونت جنسی بخشی از کتاب بازی حماس است.
لوی می گوید: «آنها موهایش را می گیرند، و او همش به هم ریخته و شبیه است، و من به موهایش فکر می کنم، و در ذهنم، مثل همیشه، موهایش را نوازش می کنم. سحر درباره فیلم ربوده شدن دخترش گفت: “من می خواهم فکر کنم که این اتفاق نمی افتد – که هیچ کس به دختر جوان آسیبی نمی رساند. اما شما فقط آن را آنجا ببینید.”
گرفتن، غافلگیر شدن و افشای کودک به این شکل، بدترین کابوس والدین نیست. در اینجا با یک وحشت اضافی ترکیب می‌شود: ترکیبی از بی‌تفاوتی و انکار آشکار که بسیاری از جهان با این خشونت‌های جنسی رفتار کرده‌اند.
چرا؟ ساندبرگ ساعاتی قبل از دیدار با او در نیویورک گفت: «مردم آنقدر قطبی شده‌اند که می‌خواهند هر واقعیتی در یک روایت قرار گیرد، و اگر روایت آنها مقاومت باشد، تجاوز جنسی در آن روایت نمی گنجد». اولین نمایش مستند در مرکز تایمز. شما می توانید باور کنید که غزه در حال وقوع است زیرا اسرائیل چاره ای ندارد. شما می توانید باور کنید که غزه به این دلیل اتفاق می افتد که اسرائیل می خواهد کودکان را بکشد. شما می توانید هر یک از این افکار را نگه دارید. و همچنین باید بتوانید باور کنید که خشونت جنسی غیرقابل قبول است، مهم نیست که چه باشد.»
تماشای فیلم Screams Before Silence از بین بردن هرگونه شک و تردید در مورد آنچه حماس انجام داده است.
گزارش‌های شخصی قربانیان، بازماندگان و شاهدان واضح و قانع‌کننده است، همانطور که شواهد عکاسی از اجساد مثله شده به سندبرگ نشان داده شده است. و برخی از آنها تقریباً در خارج از اسرائیل بی سابقه هستند.
تالی بینر، دختر مهمانی در فستیوال موسیقی نوا، وجود دارد که در یک کمپینگ کوچک پنهان شده بود، زیرا زنان دیگر در بیرون مورد تعرض قرار گرفتند: «شنیدم دختری برای مدت طولانی شروع به جیغ زدن کرد. مثل این بود که “لطفا نکن.” نه، نه، بس کن متوقف کردن. متوقف کردن. متوقف کردن. خیر خیر خیر انگار داشت از کسی التماس می کرد که دست از کار بکشد. چه چیزی را می توانند متوقف کنند؟ یکی داره ازش سوء استفاده میکنه کسی او را لمس می کند. یکی داره یه کاری میکنه.”
راز کوهن است که شاهد تجاوز جنسی بود در حالی که با یکی از دوستانش در میان بوته‌ها پنهان شده بود: «شوهام که در کنار من بود، گفت: «او به او چاقو می‌زند. او را می کشد، یا چیزی شبیه به آن، و من نمی خواستم تماشا کنم.” کوهن به زبان عبری اضافه کرد: «وقتی دوباره نگاه کردم، او مرده بود و او هنوز به آن نگاه می کرد. پس از کشتن او همچنان به او تجاوز می کرد.’
رامی داویدیان، کارمند فوریت های پزشکی در سایت نوا وجود دارد: «من دخترانی را دیدم که دست هایشان را از پشت به هر درختی در اینجا بسته بودند. یک نفر آنها را کشت، به آنها تجاوز کرد و آنها را در این درختان مورد آزار قرار داد. پاهایشان از هم باز شده بود. هر کس آن را می بیند بلافاصله می فهمد که به دختران تجاوز شده است. یک نفر آنها را درآورد. یک نفر به آنها تجاوز کرد. آنها همه چیز را در اندام های صمیمی وارد می کردند، به عنوان مثال، تخته های چوبی، میله های آهنی. بیش از 30 دختر در اینجا کشته و مورد تجاوز جنسی قرار گرفتند.”
آمیت سوزانا، که به مدت 55 روز در نوار غزه ربوده شد و در حالی که می خواست حمام کند توسط اسیرکننده اش مورد تجاوز قرار گرفت: “او به سمت من آمد و فقط یک اسلحه را به شدت به پیشانی من گرفت و فریاد زد: “او را ببر.” . خاموش شد. آن را بردارید» و به من مشت زد تا دیگر نتوانم حوله را نگه دارم. و او شروع به لمس من کرد و من مقاومت کردم و سپس مرا به اتاق خواب کشاند. و سپس مرا مجبور کرد که با او رابطه جنسی داشته باشم.”
فقط رونویسی این نقل قول ها وحشتناک است. همچنین ممکن است بیهوده به نظر برسد. اما امتناع بسیاری از مردم از تصدیق آنچه اتفاق افتاده است، که اغلب با تمسخر همراه است، آن را ضروری می کند.
همچنین برخی از نکات مهم در مورد تجاوز جنسی و مثله کردن را نشان می دهد.
یکی این که به نظر می رسد تجاوز جنسی از پیش طراحی شده است. تروریست هایی که دست به کشتار دسته جمعی می زنند معمولاً زمانی برای برهنه کردن و تجاوز به قربانیان خود ندارند. سردخانه ها معمولاً بدن به تن با شورت خون آلود، سینه های کبود، کشاله ران های مثله شده پیدا نمی کنند. در 7 اکتبر و روزهای پس از آن، آنها این کار را کردند و نه فقط در چند مورد جداگانه. چند قاتل همین فکر را داشتند؟
دیگر این که هدف اصلی تجاوزها ارضای جنسی نبود. تحقیر و وحشت بود. سندبرگ روث هالپرین-کاداری، معاون سابق کمیته سازمان ملل متحد برای رفع تبعیض علیه زنان، اظهار داشت: «وقتی بدن یک زن مورد خشونت قرار می‌گیرد، نماد بدن یک ملت است. و چه راهی بهتر برای ترساندن دشمن از طریق اشکال خشونت جنسی، که در مقایسه با آن صحنه تجاوز در فیلم A Clockwork Orange رام به نظر می رسد؟
نکته سومی که فراتر از اسرائیل است: خشونت جنسی همیشه ابزار جنگ بوده است. اما در دهه 1990، با وحشت بالکان و کنگو، آگاهی گسترده از آن و همچنین عزم بین المللی برای متوقف کردن آن، واقعاً آغاز شد. شانه بالا انداختن غول پیکری که با آن تجاوز جنسی به زنان اسرائیلی مورد استقبال قرار می گیرد نشان می دهد که زمان ممکن است رو به اتمام باشد. آنچه با یهودیان شروع می شود، به قول معروف، هرگز به یهودیان ختم نمی شود.
که آخرین نکته را مطرح می کند.
سندبرگ در پایان مصاحبه ما گفت: «بدیهی است که من زندگی خود را صرف ایجاد کسب و کار کرده ام. و به طور جداگانه، من بخش زیادی از زندگی خود را صرف مبارزه برای زنان کرده ام. و هرگز فکر نمی کردم که روی یهودستیزی کار کنم. فکر نمی کردم این مشکلی باشد و کاملاً در اشتباه بودم. و من هرگز فکر نمی‌کردم که سیاست بتواند هر گروه یا رهبر فمینیستی را وادار کند که چشم خود را بر چنین اسناد واضح سوء استفاده جنسی ببندد.»
سندبرگ با “فریادهای قبل از سکوت” در پاسخ به سکوت فریاد زد. کسی گوش میده؟
برت استیونز ستونی برای نیویورک تایمز می نویسد.