رویکرد آمریکایی ها به مراقبت های بهداشتی در میان کشورهای ثروتمند جهان استثنایی است و از نظر خوبی نیست. بسیار پیچیده و بسیار گران است، هنوز حدود 26 میلیون نفر را بدون پوشش رها می کند. قانون مراقبت مقرون به صرفه سال 2010 پیشرفت قابل توجهی داشت، اما نتوانست به چالش های مبرم هزینه های بالا و دسترسی ناسازگار رسیدگی کند.
ACA تا حدودی شکست خورد زیرا قانونگذاران گزینه به اصطلاح عمومی را رد کردند. این ایده باید احیا شود. ناکارآمدی در واشنگتن چنین نوآوری را در سطح فدرال دشوار می کند، اما ایالت ها گزینه هایی را امتحان می کنند. این آزمایش ها قابل توجه است.
نیاز به اصلاحات بیشتر واضح است. ایالات متحده حدود 17 درصد از تولید ناخالص داخلی را صرف مراقبت های بهداشتی می کند، که باز هم کمتر از نصف کشورهای مشابه است، اما در بسیاری از معیارها، از جمله امید به زندگی، امتیاز ایالات متحده بدتر است. هزینه هنگفت سیستم تا حدی پنهان است زیرا اکثر آمریکایی ها از طریق کارفرمایان خود بیمه می شوند: حق بیمه دستمزدها را کاهش می دهد، بنابراین ضربه واقعی به امور مالی خانواده پوشانده می شود. حتی کارمندان بیمه شده نیز می توانند برای پرداخت هزینه های اضافی که در برخی موارد برای پرداخت هزینه یک خودروی کوچک کافی است، باشند.
کارگران می ترسند که از دست دادن شغل خود به معنای از دست دادن بیمه خود نیز باشد. بیش از نیمی از 20 میلیون نفری که در سال 2024 برای Obamacare ثبت نام کردند، از هزینه های ماهیانه و هزینه های سنگین شکایت دارند. و با وجود ACA، تقریباً 10٪ از آمریکایی ها هنوز هیچ پوششی ندارند.
همانطور که اوباماکر شکل گرفت، برخی از قانونگذاران یک گزینه عمومی را در نظر گرفتند – یک طرح عمومی که با بیمه خصوصی رقابت می کند. مانند Medicare، با هماهنگ کردن قیمت ها و کاهش هزینه ها در هزینه ها صرفه جویی می کند. رأی دهندگان این ایده را پسندیدند، اما با مخالفت شدید صنعت مواجه شد و در نهایت رد شد. در طول مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری خود یک دهه بعد، جو بایدن از یک گزینه عمومی حمایت کرد، اما دولت او بر راه های دیگری برای مقرون به صرفه کردن مراقبت های بهداشتی تمرکز کرد.
با این حال، گزینه عمومی کاملاً مرده نبود: در نتیجه ACA، ایالت ها توانستند “استراتژی های نوآورانه” را برای کاهش هزینه ها و گسترش پوشش امتحان کنند. سه نفر از آن برای تبلیغ آنچه که گزینه های عمومی می نامند استفاده کرده اند و تعداد انگشت شماری دیگر برنامه هایی دارند.
طرح کلرادو به دلیل مزایای سخاوتمندانه آن (از جمله مراقبت های اولیه رایگان و مراقبت های بهداشت روان) و حق بیمه های پایین تر از بسیاری از برنامه های بازار محبوبیت خاصی دارد. قانون ایالتی بیمه‌گران را ملزم می‌کند که حق بیمه‌ها را سالانه کاهش دهند، و شرکت‌های بیمه برای کاهش هزینه‌ها به سختی با بیمارستان‌ها مذاکره کرده‌اند. اگر آنها به هدف نرسند، بیمه‌گران و ارائه‌دهندگان می‌توانند به جلسات عمومی فراخوانده شوند. دولت همچنین یک برنامه بیمه اتکایی را برای پوشش هزینه خسارت های گران قیمت معرفی کرد.
مسلماً، طرح‌هایی مانند کلرادو در حال دور شدن از ایده اصلی انتخاب عمومی است که بر رقابت ناشی از گسترش تدریجی Medicare به جای کنترل قیمت متکی است. هنوز چیزهای زیادی برای توصیه گزینه عمومی قدیمی وجود دارد: از سیستم های Medicare و شبکه ای از ارائه دهندگان برای گسترش تدریجی پوشش مقرون به صرفه استفاده کنید – با حق بیمه هایی که برای پوشش کامل هزینه های اکچوئری تنظیم شده است، که توسط یارانه های ACA برای خانوارهای واجد شرایط جبران می شود. طرحی به نام Medicare-X که توسط سناتورهای مایکل بنت و تیم کین حمایت می شود، به این ترتیب عمل می کند. هدف از چنین پیشنهادهایی جایگزینی بیمه خصوصی نیست، همانطور که برخی از طرح‌های تک پرداختی انجام می‌دهند، یا تنظیم دقیق‌تر برخی از پیشنهادات خصوصی از سوی ایالت (مانند طرح کلرادو)، بلکه گسترش دسترسی به انتخاب‌های مقرون‌به‌صرفه است.
با این وجود، گزینه های عمومی با موانعی روبرو خواهند شد. اصلاحات مراقبت های بهداشتی از نظر اداری خواستار و از نظر سیاسی پر از مشکلات است. در غیاب قوانینی که مشارکت را الزامی می‌کند، بیمارستان‌ها و ارائه‌دهندگان می‌توانند در صورت کاهش نرخ بازپرداخت بیماران از پذیرش بیماران خودداری کنند و مناطقی را با پوشش کمتر و رقابت کمتری رها کنند. هیچ کس نمی گوید که آسان خواهد بود.
با این حال، سیستم فعلی بدون شک در حال شکست است. نظرسنجی پشت سر هم، آمریکایی ها می گویند افزایش هزینه های مراقبت های بهداشتی یک نگرانی بزرگ است. کشورها باید به آزمایش رویکردهای جدید ادامه دهند تا ببینند چه کار می کند. و واشنگتن باید یک گزینه عمومی مبتنی بر مدیکر را در دستور کار قرار دهد – شاید امیدوارکننده ترین راه برای حل بزرگترین مشکلات سیستم.
– سردبیران دیدگاه بلومبرگ