سن دیگو (FOX 5/KUSI) – یک مطالعه جدید آفت‌کش DDT (دی کلرودی‌فنیل تری‌کلرواتان) را در ماهی‌های اعماق دریا در سواحل لس‌آنجلس پیدا کرده است، بیش از نیم قرن پس از اینکه این منطقه یک محل تخلیه دریایی بود.
دانشمندان مؤسسه اقیانوس‌شناسی اسکریپس و دانشگاه ایالتی سن دیگو (SDSU) یافته‌های جدید را روز دوشنبه اعلام کردند.
آنها شواهدی از چندین ماده شیمیایی مرتبط با DDT در ماهی های اعماق دریا و رسوبات جمع آوری شده در نزدیکی زباله های دریایی جزیره کاتالینا که در دهه های 1940 و 50 فعالیت می کردند، گزارش کردند.
این مطالعه که در 6 ماه مه در مجله Environmental Science and Technology Letters منتشر شد و توسط اداره ملی اقیانوسی و جوی تامین شد، نشان می‌دهد که مواد شیمیایی مرتبط با DDT که دهه‌ها پیش در اقیانوس‌ها رها شده‌اند ممکن است همچنان به شبکه‌های غذایی دریایی راه پیدا کنند.
به گفته آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده، DDT اولین حشره کش مصنوعی مدرن بود که در دهه 1940 توسعه یافت.
در سال 1972، EPA دستور حذف تدریجی DDT را به دلیل اثرات نامطلوب زیست محیطی آن بر حیات وحش و خطرات بالقوه برای سلامت انسان صادر کرد.
برخی از سؤالاتی که دانشمندان سعی دارند به آنها پاسخ دهند این است که آیا مواد شیمیایی که هزاران فوت زیر آب در کف دریا می نشینند، در یک منطقه می مانند یا در اکوسیستم های اقیانوسی به گردش در می آیند؟
Lihini Aluvihare، استاد شیمی اقیانوس در Scripps و یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: “این موجودات اعماق دریا هستند که زمان زیادی را در سطح نمی گذرانند و به مواد شیمیایی مرتبط با DDT آلوده هستند.” ایجاد توزیع فعلی آلودگی DDT در شبکه‌های غذایی اعماق دریا، زمینه را برای بررسی اینکه آیا این آلاینده‌ها از طریق شبکه‌های غذایی در اعماق دریا نیز به گونه‌هایی که می‌توانند توسط انسان مصرف شوند منتقل می‌شوند، ایجاد می‌کند.
به گفته اسکریپس، از سال 1948 تا حداقل 1961، لنج های استخدام شده توسط شرکت شیمیایی مونتروز از بندر لس آنجلس به جزیره کاتالینا سفر کردند و زباله های تولیدی حاوی اسید سولفوریک و حداکثر 2 درصد DDT خالص را مستقیماً به اقیانوس آرام پمپاژ کردند. قانونی تا سال 1972
در سال 2000، یک قاضی شرکت شیمیایی مونتروز را به پرداخت 140 میلیون دلار به عنوان خسارت زیست محیطی محکوم کرد.
دانشمندان Scripps می گویند که تقریباً 100 تن DDT در رسوبات قفسه Palos Verdes به پایان رسید. در سال 1996، EPA آن را یک ابر صندوق زیر آب اعلام کرد.
از آن زمان، مطالعات آلودگی در قفسه Palos Verdes را با آلودگی و مشکلات سلامتی برای حیات وحش محلی، از جمله شیرهای دریایی، دلفین‌ها، ماهی‌های تغذیه‌کننده کف و حتی کندورهای ساحلی کالیفرنیا (احتمالاً ناشی از مصرف پستانداران دریایی) مرتبط دانسته‌اند.
مارگارت استک، شیمیدان محیط زیست SDSU و نویسنده اصلی این مطالعه گفت: صرف نظر از منبع، این شواهدی است که نشان می دهد ترکیبات DDT راه خود را به شبکه غذایی اعماق اقیانوس باز می کنند. این یک نگرانی است زیرا جهش بزرگی نیست که به پستانداران دریایی یا حتی انسان ها ختم شود.»
تاکنون، محققان مواد شیمیایی مرتبط با DDT را در منطقه ای از کف دریا بزرگتر از شهر سانفرانسیسکو یافته اند.
دانشمندان Scripps می گویند که باید کار بیشتری برای یافتن منبع آلاینده های DDT موجود در ماهی های اعماق دریا و تعیین اینکه آیا چنین آلودگی در گونه های بزرگتر ماهی های اقیانوس باز مصرف شده توسط انسان وجود دارد یا خیر، انجام شود.
Scripps و محققان SDSU در حال حاضر در حال آزمایش نمونه هایی از گونه های ماهی هستند که معمولاً توسط ماهیگیری های تفریحی و تجاری صید می شوند، از جمله ماهی باس و ماسه ماهی، برای وجود ماده شیمیایی DDT.
هو گفت: “ما هنوز شاهد آلودگی DDT در موجودات اعماق دریا و رسوبات اقیانوسی بیش از 50 سال پس از رها شدن آنها در آنجا هستیم.” من مطمئن نیستم که این شرکت انتظار داشته باشد که اثرات آلودگی آنها اینقدر طول بکشد، اما آنها این کار را کردند.
اطلاعات بیشتر در مورد تحقیقات Scripps Oceanography در مورد محل تخلیه DDT در سواحل کالیفرنیای جنوبی را می توانید در اینجا، scripps.ucsd.edu/ddtcoastaldumpsite بیابید.