با افزایش محبوبیت کنونی بسکتبال زنان، زمان مناسبی برای تولید تئاتر Penumbra از “فلکس” است، یک نمایشنامه بسیار خوب توسط کندریس جونز درباره یک تیم بسکتبال دخترانه دبیرستانی در شهر کوچکی در آرکانزاس. اگرچه این در مورد یک ورزش است، اما عمدتاً با چالش های پیش روی زنان جوانی که آن را انجام می دهند، سروکار دارد.
به کارگردانی تیفانی نیکول گرین، ساخته Penumbra یک قطعه گروهی فوق‌العاده هیجان‌انگیز است که دارای شش اجرای قوی است که روی صحنه‌ای که در واقع به یک زمین بسکتبال تبدیل می‌شود، با تخته پشتی، تور و تابلوی امتیازی کامل می‌شود. و پنج زن جوان مهارت‌های درباری بسیار باورپذیری را نشان می‌دهند که با تصویرهای متقاعدکننده‌ای که در فیلمنامه جونز ارائه می‌دهند، مطابقت دارد، که بر فردیت هر یک تأکید می‌کند.
اما یک کلمه برای هر بزرگ‌سالی که فکر می‌کند یک دختر دبیرستانی یا جوان‌تر را دوست داشته باشد: فلکس یک نمایشنامه بسیار صادقانه درباره درگیری‌هایی است که این دبیرستانی‌ها با آن روبرو می‌شوند، و مضامین و زبان آن هیچ ضربه‌ای را وارد نمی‌کند.
داستان ما بر رابطه بین پنج نفر شروع کننده Plainnole Lady Train متمرکز است، تیمی که در حال رسیدن به اوج فصل آخر خود با هم هستند. سال 1998 بود و WNBA به تازگی اولین بازی خود را انجام داده بود و رویاهای جدیدی را به زندگی این بازیکنان به ارمغان آورده بود، به خصوص دو نفری که امید به دریافت بورسیه تحصیلی کالج Division I داشتند. اما یکی از هم تیمی ها باردار است و بقیه با مسائل مربوط به هویت جنسی و مذهب سروکار دارند که به نظر می رسد مقدر شده است که با هم برخورد کنند.
تعجبی ندارد که بدانیم جونز نمایشنامه نویس یک بازیکن بسکتبال دبیرستانی بود که در کالج بازی کرد. «فلکس» دو ساعت با این تیم صدای حقیقت را حمل می کند. تیم کاپیتان استار در ابتدا مرکز توجه به نظر می رسد زیرا او بیشتر توضیح را در نامه های گفتاری مادر مرده خود ارائه می دهد، اما به زودی متوجه می شویم که هر شخصیت داستانی جذاب برای گفتن دارد.
آبنوس ادواردز در نقش استارا که به دیوار اعتماد یکی از هم تیمی های تازه وارد شهر برخورد می کند، تعادل خوبی از فحاشی و ناامنی بیان می کند، که او را به عنوان رقابتی برای جلب توجه جذب کنندگان کالج، سیدنی کالالا کیوانوکا-ورنله، خوش اخلاق و برون گرا می بیند. شخصیت‌های آن‌ها همچنین توسط تایرا لی رمزی به‌عنوان صلح‌جوی شیرین Cherise، یک وزیر مشتاق باپتیست که ممکن است جنسیت‌اش در مسیر او مشکل‌ساز شود، و شارلوت مک‌دانیل در نقش دونا، هم‌تیمی با هوای یک بزرگ‌تر خردمند، به‌طور چشمگیری تجسم یافته‌اند.
اما شخصیتی که شگفت‌انگیزترین تغییر را تجربه می‌کند، آوریل اوبری شانل دیکسون است که باردار است و برخلاف میل مربی سرسختش برای ماندن در تیم مبارزه می‌کند. در این پنج بازی ابتدایی، بیشترین میزان ریسک برای آوریل است و دیکسون بازی بسیار جالبی را به نمایش می گذارد.
رجینا ماری ویلیامز با ترکیب مناسبی از رهبر دلسوز و بازسازی شکوه گذشته، مربی را بازی می کند. و چه خوب است که ویلیامز پس از یک ترس سلامتی در پایان سال 2023 به صحنه محلی بازگشت. عملکرد او به عنوان مربی پیس یادآور لایه‌های پیچیده‌ای است که به نظر می‌رسد او در هر نگاهی می‌آورد.
با مجموعه روبن آرن داونز که ما را بین زمین و اتاق نشیمن می برد و تامی فرانکلین و فیث جانسون پترسون به شکل گیری مهارت های بسکتبال بازیگران کمک می کنند، «فلکس» سفری است با پاداش هایی بسیار بیشتر از داستان های معمولی ورزشی.
راب هابارد را می توان از طریق wordhub@yahoo.com در دسترس قرار داد.
فلکس
زمان: تا 19 اردیبهشت
مکان: تئاتر پنومبرا، خیابان کنت، 270 N. Kent. پل
بلیط: 45 تا 20 دلار، موجود در 651-224-3180 یا penumbratheatre.org
کپسول: چیزی که شبیه یک داستان ورزشی به نظر می رسد در واقع یک درام جذاب در دوران بلوغ است.