به نظر می رسد این روزهای تیره و تار برای رقص در شهرهای دوقلو است.
در حالی که هر شاخه ای از هنرهای نمایشی در تلاش هستند تا پس از کووید به روی پاهای خود بازگردند، رقص نسبت به سایرین دچار بحران بزرگتری می شود. یک مطالعه ادعا می کند که ترازنامه و مخاطبان شرکت های رقص ایالات متحده در مقایسه با سال 2019 75 درصد کاهش یافته است، بنابراین شاید اخبار زمستان امسال نباید غافلگیر کننده باشد.
در ژانویه، اعلام شد که مرکز محلی این هنر، مرکز کاولز، محل اصلی رقص خود، تئاتر گودیل، را در پایان ماه مارس خواهد بست. سپس رئیس گروه های رقص شهرهای دوقلو – تئاتر رقص 62 ساله مینه سوتا، که توسط لوئیس هولتون افسانه ای تأسیس شد – گفت که از اجرای برنامه در ماه مه “وقفه ای” می گیرد تا صرفاً روی پیشنهادهای آموزشی خود تمرکز کند.
بنابراین بهتر است نمایش تئاتر رقص مینه سوتا را که اکنون صحنه تئاتر بزرگ و قدیمی جنوبی در کرانه باختری را مزین کرده است، به عنوان خداحافظی با یک موسسه هنری محلی مشهور که پیش از گاتری است، نبینید. در عوض، به جنوب بروید و از استعداد شگفت انگیزی که در اینجا داریم جشن بگیرید.
این تصور کلی است که من از اولین نمایش در روز جمعه گرفتم. با سه نمایش جهانی و اولین نمایش محلی این قطعه در سال 2021، این یک شب پر از آثار تخیلی و رقص معاصر با ضربات فراوانی از واژگان حرکت برازنده باله کلاسیک بود. اجرا شده با حداکثر رسا بودن توسط 10 رقصنده، کمتر شبیه یک خداحافظی غم انگیز است تا یادآوری الهام بخش از آنچه این هنر می تواند برای روح شما انجام دهد.
چنین تجلی هایی می تواند هنگام تماشای رقص زاخاری توازون “Animi de Gaia” اتفاق بیفتد، یک موومان 5 که در آثار فردریک شوپن تکنوازی پیانو تنظیم شده است. با شروع آتشین “Ignis” با 9 رقصنده که دور صحنه می چرخند و با کوارتت موقر “Mors” به پایان رسید، کار در پاس دوکس ساشا هایدن زیتوفسکی و کن شیوزاوا، “آکوا (آب)” فوق العاده زیبا بود.
اما هیچ اثری به اندازه «پیش‌بینی لحظه حال»، اثری از جیووانی منگرتز که بیانگر مبارزه، رهایی و چند قدم در میان است، احساسات لحظه را به وضوح منتقل نمی‌کند. با شش رقصنده که به نظر می رسید خود را روی دیوار آجری عریض در پشت صحنه جنوبی فشار می دادند، ترکیبی از باله و رقص مدرن با احساس یک آیین باستانی بود که تا حدی توسط موسیقی ری و کیاویک هدایت می شد. و yMusic.
مدیر هنری موقت این شرکت، الین واکس، با رقصندگان برای ساخت آهنگ “تو را فراموش نکن که با ارزشی” همکاری کرد. شاید این تک نوازی خیره کننده امیلی پیتس در لباس خواب مستعار بود که باعث شد به نظر برسد ما در یک صحنه رویایی هستیم و سایر رقصندگان محصول ناخودآگاه او بودند. زیتوفسکی به عنوان منادی لذتی افسارگسیخته ظاهر شد و پنج رقصنده دیگر این روحیه را به راکر پایانی توسط Duluth’s Low بردند. و به لطف طراحی نورپردازی بسیار مبتکرانه Jesse Cogswell.
آهنگ «و هنوز اینجا هستیم» از نیا-آمینا مینور در بهترین حالت خود بود، زمانی که رقصنده در بهترین حالت خود قرار داشت، با رقصندگانی که با حس پرانرژی جاز ماکای مک کریون مطابقت داشتند. این بر برداشت اصلی شب تأکید کرد، اینکه هیچ چیز بهتر از حضور در اتاقی با گروهی از رقصندگان با استعداد فوق‌العاده نیست که خود را از دریچه دید یک طراح رقص با استعداد بیان می‌کنند.
تئاتر رقص مینه سوتا
اگر: 14:00 یکشنبه، 20:00 جمعه و شنبه، 14:00 یکشنبه بعد
جایی که: تئاتر جنوبی، 1420 خیابان واشنگتن. اس، مینیاپولیس
بلیط: 32 تا 20 دلار، موجود در southerntheater.org
کپسول: یادآوری الهام بخش از آنچه رقص می تواند انجام دهد.
راب هابارد را می توان از طریق wordhub@yahoo.com در دسترس قرار داد.