دب رایون از حفاظت از رودخانه های وایلد بازنشستگی خود را اعلام می کند

زمانی که دب رایون به عنوان مدیر اجرایی انجمن رودخانه سنت کروکس در سال 2009 استخدام شد، این سازمان 300 عضو داشت و بودجه سالانه آن 35000 دلار بود.

او اولین و تنها کارمند بود.

در حالی که ریون برای بازنشستگی آماده می شود، این سازمان که اکنون به عنوان حفاظت از رودخانه های وحشی در St. Croix and Namekagon، بیش از 1300 عضو، بودجه سالانه 1.4 میلیون دلار و 13 کارمند تمام وقت و 13 کارمند پاره وقت دارد.

آخرین روز زندگی ریون 28 ژوئن خواهد بود. جستجوی ملی برای جایگزینی او وجود دارد. مهلت درخواست در روز جمعه بسته می شود.

سازمان مستقر در Osceola، Wis. یک شریک غیرانتفاعی رودخانه منظره ملی سنت کروکس است. این سازمان با خدمات پارک ملی و شرکای حفاظتی مختلف برای حفظ زمین ها، حفاظت از کیفیت آب، و مدیریت کریدورهای رودخانه و حوزه های آبخیز همکاری می کند.

ریون، 67 ساله، از ترید ریور، ویس، گفت که از ترک سازمان ناراحت است. او گفت: «من هیجان زده و در عین حال غمگین هستم. اما پس از 50 سال کار، زمان استراحت فرا رسیده است.

دستاوردها

اولین شغل ریون کار کردن به عنوان “غرغر” در گلخانه ای در زادگاهش ویسکانسین راپیدز، ویسکانسین بود. او 15 ساله بود. او گفت: “من به گیاهان آب می دادم، خاک را تمیز می کردم، گیاهان را دوباره گلدان می کردم، هر چه بود.”

ریون بعدها به عنوان یک طبیعت شناس، هماهنگ کننده ارتباطات و آموزش و مدیر اجرایی منطقه حفاظت شده آیووا در Chariton، آیووا کار کرد.

برخی از افتخارآمیزترین دستاوردهای رایون در حفاظت از رودخانه‌های وحشی شامل گسترش مأموریت سازمان از یک “سازمان یک یا دو مشکل” به سازمانی است که “دسترسی وسیع” در حوضه رودخانه سنت کروکس دارد.

یکی دیگر از دستاوردهای مهم: او گفت که در سال 2011، حفاظت از رودخانه وحشی سنت کروکس و نامکاگون به دوستان غیرانتفاعی رودخانه ملی منظره سنت کروکس تبدیل شد، او گفت که از خدمات پارک ملی در این رودخانه حمایت و تکمیل می کند.

او گفت: «بزرگترین چالش پیش روی (جاده رودخانه) توسعه است، چه شهری و چه روستایی. مردم می‌خواهند نزدیک‌تر به رودخانه و بیش از حد مجاز بسازند».

او گفت که گونه های مهاجم یک تهدید بزرگ هستند و همیشه نگرانی هایی در مورد کیفیت آب وجود دارد. او گفت: «ما باید به طور مداوم بر مواد مغذی نظارت کنیم. مشکل دیگر این است که ستون PFAS به سمت ما حرکت می کند. اگر مردم در آبی که PFAS در آن وجود دارد ماهی بگیرند، ناگهان مردم نمی توانند ماهی را بخورند.

“تپش قلب سازمان”

ریون گفت که برنامه های او پس از بازنشستگی شامل یک سفر یک هفته ای با یکی از دوستانش به پارک ملی گلاسیر در مونتانا است. او گفت: “من می روم کمی استراحت کنم.” “امیدوارم در تابستان امسال کایاک سواری زیادی انجام دهم.”

استو نویل، رئیس هیئت مدیره از هیوارد، ویس، گفت: این منطقه تا زمانی که وجود داشته است قلب سازمان بوده است.

“این سازمان بدون دب ریون چه خواهد بود؟” او گفت. “او بسیار پرشور است، او بسیار محرک است، و درک بسیار خوبی از چالش هایی دارد که کل رودخانه با آن مواجه است. همیشه در کل رودخانه و حوضه آبخیز زیاد بالا و پایین می رود و دب توانایی دیدن تصویر بزرگ را دارد.

او همچنین یک عشق واقعاً واقعی و پایدار به خود رودخانه دارد. او بیشتر از همه دوست دارد در Namekagon و St. Croix وقت بگذراند.

نویل گفت که مصاحبه ها برای جانشین ریون هفته آینده آغاز خواهد شد و هیئت مدیره امیدوار است که فردی را قبل از خروج رایون برای “تسهیل انتقال پاک” بین این دو استخدام کند.